
Η στρατηγική της ανασυγκρότησης που προωθεί η κυβέρνηση είναι νεοφιλελεύθερη. Ανάμεσα στα άλλα, αδυνατίζει τις πολιτικές και κοινωνικές θέσεις της μισθωτής εργασίας και των μεσαίων στρωμάτων. Διασφαλίζει τα συμφέροντα ορισμένων τραπεζών. Δεν καταπολεμά στην ουσία την παραοικονομία και το μαύρο χρήμα. Δεν θέτει φραγμούς στις συνεχείς αυξήσεις των τιμών σε είδη λαϊκής κατανάλωσης.
Πρόκειται, δηλαδή, για μια επιθετική ανασυγκρότηση που εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα και βασίζεται σε νεοφιλελεύθερα δόγματα. Δόγματα που θεωρούν τις επιλογές που προτάσσουν και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν ως αποκλειστικό και μόνο δυνατό δρόμο.
Αυτό αληθεύει εάν σκοπός της σημερινής πολιτικής είναι να εξέλθει η χώρα από την κρίση χωρίς να χάσουν οι ισχυροί ούτε μία πεντάρα. Δεν αληθεύει αν στο επίκεντρο της πολιτικής ήταν ο άνθρωπος – πολίτης και οι πραγματικές ανάγκες της χώρας. Τότε χρειαζόταν ένας διαφορετικός δρόμος ανασυγκρότησης της χώρας» .
Όταν οι παραπάνω απόψεις εκφέρονται από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς Νίκο Κοτζιά, ο οποίος είχε διατελέσει και πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ, αποκτούν μεγαλύτερη σημασία και μας οδηγούν στο να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν ώστε ο μονόπλευρα μονεταριστικός χαρακτήρας της οικονομικής πολιτικής να αποκτήσει επιτέλους αναπτυξιακή διάσταση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου